#Nederlands

Een probleem van elke serieuze PC gebruiker: stopcontactengebrek. Het lijkt erop dat hoeveel stopcontacten je ook hebt, je er altijd te weinig hebt. Nu valt dat in de praktijk wel op te lossen door middel van een aantal verlengsnoeren met 6 van die stopcontacten in serie te plaatsen, maar het blijft een beetje een houtje-touwtje-oplossing die natuurlijk niet te prefereren valt.

In m’n huis was een betere oplossing dan ook een should-have oplossing. Gelukkig waren alle must-haves vrij snel opgelost, dus we konden dan ook nog tijd besteden aan dit toch niet onbelangrijk probleem. Wanneer je normaal gesproken een (of twee) PC aansluit heb je al gauw een stuk of 5 stopcontacten nodig (PC zelf, monitor, boxen, scanner, printer), daarbij heb ik eigenlijk ook nog wel stopcontacten nodig voor m’n PDA cradle, m’n telefoonladers, m’n bureaulampen, m’n batterijopladers, m’n wekker, en misschien nog wat dingen die ik vergeten ben. Als minimaal gewenst kwam ik op zo’n 15 stopcontacten uit (misschien niet allemaal meteen nodig, maar je wil een beetje voorbereid zijn op de toekomst natuurlijk).

Dit weekend vierde Baudartius College het heugelijke feit dat de school 85 jaar bestond. De viering bestond onder andere uit een reunie waarbij alle oud-leerlingen en oud-docenten voor uitgenodigd waren.

Als oud-leerling ben ik uiteraard even wezen kijken. ‘t is nu 7 jaar geleden dat ik m’n VWO diploma gehaald heb, en veel klasgenoten heb ik sindsdien niet meer gezien. Toen ik in de week voor de reunie op de site keek naar de mensen die zouden komen viel het me op dat ik veel namen eigenlijk niet echt meer kon plaatsen. Tijdens de reunie zelf viel dat erg mee (al hielpen de naamkaartjes natuurlijk wel :)). Erg leuk om je oud-klasgenoten weer eens gesproken te hebben. Het viel me op dat de meesten eigenlijk helemaal niet zo veranderd waren.

Gisteren bracht ik m’n vuilniszak naar beneden, en tijdens de terug lift-rit omhoog zat ik een beetje verveeld te spelen met de semi-intrekbare dorpel in de lift.

Op de 6e etage kreeg ik het voor elkaar: met m’n voet kon ik de dorpel intrekken. Tegelijk stopte de lift. Ik keek omhoog, en verwachte de deur van de 7e etage (de lift stopt om de 3 etages; op de andere twee etages is ook geen deur), maar geen raampje… Oeps, blijkbaar een noodrem geactiveerd… hmm… ook alle lampjes op het bedieningspaneel uit. Oeps :) Gelukkig kon ik door op 7 te drukken m’n weg gewoon weer vervolgen en 5 seconden later zonder problemen uitstappen.

Crosspost van GoT, maar wel een eigen post waard. Het gaat dus om de drie boeken die de meeste invloed hebben op je manier van werken en op je manier van denken.

Ook hier niet echt duidelijke programmeerboeken. Die programmeerboeken hebben imho inderdaad niet het meeste invloed op je. Ze leren je alleen een nieuwe tool aan.

The Mythical Man-Month, Brooks

Eng bekend voorkomend, hoewel het boek inmiddels 20 jaar oud is (het vak software engineering wil maar niet volwassen worden). Over de meta-problematiek van software engineering.

Sinds kort heb ik een thermometer. Geheel in stijl natuurlijk wel een coole variant. Draadloos enzo. Door middel van een 433 MHz verbinding staat de temperatuur-aflees-unit in verbinding met de temperatuur-opmeet-unit. Hierdoor is het zelfs mogelijk om binnen de temperatuur die buiten geldt af te lezen. Is het niet amazing?

Op 0.1 Kelvin nauwkeurig. Maar om een of andere reden heb ik zo m’n twijfels bij deze claim…

Of zou het temperatuursverschil tussen de twee plekken (zo’n 5 centimer afstand) echt 1.1 Kelvin zijn?

Dit weekend maar eens wat bonnen uitgezocht. Om een of andere reden bewaar ik altijd alle bonnen die ik krijg. Nou is het bewaren van bonnen ivm garantie natuurlijk wel handig, maar goed, om nou bonnen van de AH van 3 jaar geleden te bewaren, dat gaat toch wel wat ver.

Na het uitzoeken van wat bonnen die in een wijnkistje zaten (wat passen daar veel bonnen in!) twee stapels gemaakt:

Speciaal voor Dennis:

Juist tijdens deze woelige TV dagen begint Discovery zich te mengen in het hele wie-zet-welke-zender-waarop spel. Discovery. Een zender waar je bewust naar gaat kijken, een niet-algemene zender met een beperkte doelgroep.

Waarom nou juist zij? Waarom verwachten zij dat ze plek 9 kunnen verovereren? Er zijn nu 10 algemene Nederlandse zenders. Waarom zou iemand 1 van de 9 belangrijke plekken voor Discovery reserveren? Ik schat de hoeveelheid mensen die discovery ook daadwerkelijk op 9 gaan zetten vrij laag in.

Talpa staat bij mij dus inmiddels op tien. Maar toen ik m’n TV aan het inprogrammeren was vroeg ik me eigenlijk af waarom ik hem niet op 8 zette. Op 8 staat bij mij op dit moment Veronica, en ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik daar langer dan 15s achter elkaar naar heb gekeken sinds ik m’n TV heb.

Eigenlijk is de ‘slag om tien’ een beetje nutteloos: de eerste 9 zenders zijn met 1 druk op de knop op te vragen, daarna kost het meer moeite. Dus de strijd voer je om 1-9, een strijd om plek 10 is eigenlijk een strijd om op de eerste plek van de losers te staan. Eigenlijk wel een beetje raar dat Talpa de strijd om de echte nummers blijkbaar niet aandurft. Plek 8 (met daarop meestal voormalig V8?) lijkt me een redelijk makkelijk doelwit om je strijd mee aan te gaan. En wanneer je die verliest en alsnog op een plek met 2 cijfers terecht komt maakt het ook niet zo veel uit of dat nou 10 of 34 is.

Zaterdag 13 augustus, 20:00 zat ik natuurlijk voor de buis gekluisterd om het historische moment mee te maken: de eerste uitzending van Talpa.

Over de uitzending wil ik het eigenlijk niet zo hebben, want die was niet zo erg interessant (Beau was wel erg Beau, en Linda was wel erg Linda). Maar er is nog genoeg meta-informatie om over te schrijven.

Breedbeeld! Ja, eindelijk! Zou een zender dan eindelijk het lef hebben om compleet over te stappen op breedbeeld uitzendingen? Nu 95% van het land ondertussen al 3 jaar een breedbeeld TV heeft en geteisterd wordt door zwarte balken is dit natuurlijk het moment om over te stappen. (helaas zag ik zondag 2 minuten ‘De wedstrijden’; geen breedbeeld…).