#Nederlands

Gisteren moest ik een paar GB copieren vanaf m’n laptop naar m’n PC. Aangezien ik geen zin had in kabels inpluggen, en m’n draadloos netwerk toch echt een beetje te langzaam is voor dit soort acties, besloot ik maar de diskette++ manier te gebruiken. Dus, cardreader in m’n USB poort, 1GB compactflash erin, en copieren maar.

Dat duurde toch wel even iets langer dan verwacht… Ik haal vanaf m’n laptop maar zo’n 1.5 MB/s met schrijven naar m’n Kingston High Speed kaartje. En dat terwijl m’n Kingston (‘slow speed’) SD kaartje met dezelfde laptop en dezelfde cardreader zo’n 8-9 MB/s haalt.

Knap staaltje cross-selling, die nieuwe reclame van Citroen. De eerste reclame uit de serie vond ik eigenlijk best irritant, maar de nieuwe waarin een meisje vraagt of de korting op een Citroen C4 genoeg is voor een Xbox 360 (en na een bevestigend antwoord meteen d’r vader opbelt) is echt geweldig. Volgens mij moet dit gewoon mede-gefinancieerd door Microsoft zijn; ik beschouw het eigenlijk meer reclame voor de Xbox dan voor Citroen (ok, misschien komt dat ook wel omdat ik eerder een Xboc 360 dan een C4 zou kopen :)).

Nou ja, volgende keer beter…

Maar ‘ze’ blijken het beter te doen dat de instantie die ik aan m’n ouders gegeven heb (de 4e (uiteraard de minst levensvatbare van het stel, ik ben niet gek :)) van de 4-voor-de-prijs-van-3 actie). Maar goed, helemaal dood zijn ze nog niet; dus ik kijk het nog even aan.

Waar een Ikea wijnrek allemaal niet handig voor is:

(wanneer ik al die lege dozen eens weg zou gooien, dan kan ik nog veel meer van die rekjes kopen, en dan kan ik met gemak 200 flessen cola op voorraad hebben!)

Vorige week vrijdag m’n intest gehad bij een rijschool die wel op een normale manier aan informatievoorziening doet. Het feit dat ik 25 ben, en nog nooit rijles heb gehad doet wel vermoeden dat ik waarschijnlijk niet echt een natuurtalent ben qua autorijden. Dus ‘redelijk gespannen’ kwam ik aan. Eerst een ‘persoonlijkheidstest’ moeten invullen waarmee ze al een schatting kunnen maken van wat voor type leerling je bent (goh, da’s knap). Een kwartier later kwam mijn instructuur voor die uur.

Ik ben (of beter gezegd: was) op zoek naar een rijschool waarbij ik binnen 2 of 3 weken m’n rijbewijs kan halen (of in ieder geval: een poging daartoe kan ondernemen…). De meest bekende rijschool die dit aanbied is de ANWB. Dus dat was plek 1 om mijn zoektoch te beginnen.

Dus zo gezegd, zo gedaan. Naar de website gegaan, info gelezen. Echt diepgaande informatie ontbreekt, maar ja. Informatie over wanneer het mogelijk is om de rijlessen te volgen (of waar) is niet eens diepgaande informatie, maar toch wel vrij noodzakelijke. Nou ja, dan maar op de ouderwetse manier informatie inwinnen: langs gaan. Nou ja, op naar de ANWB dan maar. Gelukkig hebben ze in Utrecht 3 fillialen, dus dat komt wel goed. Wanneer ik een tijdje later in de ANWB winkel sta zie ik 3 balies, maar bij geen van de balies lijken ze iets van rijlessen te behandelen (afrekenen? vakantie? verzekeringen? nee dus). Nou ja, voorzichtig probeer ik bij de dichtsbijzijnde balie toch wat informatie los te peuteren. ‘Nee, de rijlessen, daar weten wij niets van, dat gaat niet via ons. Ik kan je wel een foldertje meegeven’. Met een foldertje sta je weer op straat. Tijdens de tramrit terug naar huis het foldertje maar eens doorgelezen, maar de inhoud kwam me eigenlijk wel een beetje bekend voor: precies dezelfde non-informatie als op de site. Maar niet getreurd: op de achterkant staat ‘Meer weten?: anwb-rijopleiding’. Ah, ze hebben dus een extra site waar wel meer informatie op staat! Zodra ik thuis kom meteen m’n PC opgestart en naar de site gegaan. 2 seconden na het intypen van de URL krijg ik echt een zucht-moment: de URL is een redirect naar de pagina’s op de normale ANWB site. Zucht.

Ik heb zelf over het algemeen vrij weinig problemen met het feit dat mensen soms dingen kopen om een beetje te patsen (da’s toch eigenlijk precies waar de hele economie op draait?). Maar wat nu tegenkwam slaat echt alles: een LCD monitor voor in de voorlamp van een auto…. Normale pats-dingen koop je om te gebruiken en te patsen, maar ik kan werkelijk geen enkele reden verzinnen waarom je daar nou een LCD scherm wilt hebben…

Opmerking: dit is nog een work-in-progres stukje, dus dit stukje zal de komende tijd nog wel uitgebreid worden…

Algemeen

Mijn naam is dus David Baakman, maar dat had je waarschijnlijk al wel door.

Verleden

Ik ben geboren op 9-9-1980 in Praag. Al redelijk snel verhuisde ik naar Zutphen. Daar heb ik in totaal zo’n 17 jaar gewoond, en dus zo ongeveer mijn complete jeugd doorgebracht. Begonnen op de Walter Gillijnsschool (toen nog geen Jenaplan school), daarna naar het Baudartius College. Na m’n middelbare school heb ik informatica gestudeerd aan de Universiteit Twente. Ik heb ongeveer 5 jaar gewoond op de campus, op Calslaan 42a.

Tijdens m’n verbouwing had ik een goedkope (30 euro ofzo) LG stofzuiger, maar het zuigen van al het gruis enzo deed de stofzuiger geen goed. Wanneer je de stofzuiger aanzet komt er een enorme stofwolk uitzetten. Niet echt praktisch als je bedenkt wat het doel van stofzuigen is.

Met andere woorden: ik was wel toe aan een nieuwe stofzuiger.

Uiteraard op Internet gezocht naar informatie over stofzuigers. Maar net als bij bijvoorbeeld wasmachines is dat een regelrechte ramp. 15-duizend verschillende modellen, zonder dat duidelijk is waarom je nou voor een bepaald type zou moeten kiezen en zonder echte unique-selling-points. Om een veilige keuze te maken (ik wou nu een stofzuiger die het iets langer dan 3 maanden zou uithouden) wat A-merken op de long-list gezet: Philips, Miele, Dyson.

Een probleem van elke serieuze PC gebruiker: stopcontactengebrek. Het lijkt erop dat hoeveel stopcontacten je ook hebt, je er altijd te weinig hebt. Nu valt dat in de praktijk wel op te lossen door middel van een aantal verlengsnoeren met 6 van die stopcontacten in serie te plaatsen, maar het blijft een beetje een houtje-touwtje-oplossing die natuurlijk niet te prefereren valt.

In m’n huis was een betere oplossing dan ook een should-have oplossing. Gelukkig waren alle must-haves vrij snel opgelost, dus we konden dan ook nog tijd besteden aan dit toch niet onbelangrijk probleem. Wanneer je normaal gesproken een (of twee) PC aansluit heb je al gauw een stuk of 5 stopcontacten nodig (PC zelf, monitor, boxen, scanner, printer), daarbij heb ik eigenlijk ook nog wel stopcontacten nodig voor m’n PDA cradle, m’n telefoonladers, m’n bureaulampen, m’n batterijopladers, m’n wekker, en misschien nog wat dingen die ik vergeten ben. Als minimaal gewenst kwam ik op zo’n 15 stopcontacten uit (misschien niet allemaal meteen nodig, maar je wil een beetje voorbereid zijn op de toekomst natuurlijk).