#Nederlands

Het kopen van een nieuwe PC is al tijden ingepland, maar toch komt het er maar niet van. Eerst een nieuw huis, toen maar wachten op Vista, toen werd Vista maanden uitgesteld, toen toch maar weer wachten op Vista, nu weer wachten op prijsverlaging van Intel, maar binnenkort gaat hij hopelijk toch eens komen.

Om het steeds groter tekort aan opslagruimte te bedwingen heb ik als tussenoplossing laatst maar eens een externe schijf gekocht. Als ik de harddisk-markt van nu vergelijk met die van een paar jaar geleden is er toch best wel een boel veranderd. Was vroeger een ingebouwde schijf zo ongeveer de enige optie, en was je op allerlei lastige drive-bays aangewezen wilde je wat anders, tegenwoordig zijn externe schijven bijna de nieuwe norm.

Toen ik laatst toch in de stad was en langs de A-Mac kwam heb ik maar meteen een mini-dvi naar dvi kabel gekocht voor m’n MacBook.

In mijn visie die ik op dit moment heb over m’n nieuwe PC-setup (maar die verandert nogal eens….) ga ik voor het gewone mail- en surf-werk gebruik maken van m’n MacBook, maar dan wel met een externe muis/toetsenbord/monitor.

Op de MacBook zit een mini-dvi poort, waarbij, als je hem wilt gebruiken, je altijd vast zit aan een adapter. Wat een ontzettend slecht systeem zeg! Kijk, dat je 19 euro moet betalen voor twee stekkertjes met een stukje kabel ertussen is tot daar aan toe, maar waarom?

Ik heb m’n digitale camera nu iets meer dan twee jaar, en hoewel ik er erg blij mee ben, heb ik er toch 1 probleem mee:

Juist ja, de grootte van al die spullen. Mijn fototas is nou niet echt iets wat je gewoon even meeneemt, en zelfs wanneer ik hem bewust meeneem begint zo’n tas na een paar uur lopen behoorlijk zwaar en vervelend te worden. Dit resulteert in het of helemaal niet meenemen van m’n camera, of het meenemen van m’n body + de 17-40, los in m’n rugzak. Niet echt helemaal een ideale situatie.

De parkeergarage in Praag is een beetje vreemd. Of, beter gezegd: de sensor waar je je ‘proximity key tag‘ voor moet houden om de deur te laten openen zit op een beetje rare plaats. Nou ja, tenzij je een full-size SUV hebt, dan zit hij goed. Maar mensen met een normale auto moeten dus een halve meter omhoog, en een halve meter links buiten het raam hangen om de deur te openen. Niet echt handig dus.

De eerste week dat ik m’n Xbox 360 had, had ik hem via scart aangesloten op m’n TV. Op zich was de kwaliteit van de graphics een stuk beter dan van de oude Xbox, maar ik vond wel dat de teksten lastig te lezen waren.

De week erop een VGA kabel gehaald en m’n TV via die kabel aangesloten. Wow. Wat een verademing. Alles is echt een stuk duidelijker (duh…) en de teksten zijn ook goed leesbaar. Dit alles met Project Gotham Racing 3.

Wanneer ik later groot ben wil ik een Herman Miller stoel. Nou ja, zoiets dan… Ik vrees dat een Aeron wel eens op de short-list voor m’n volgende bureau-stoel kan komen te staan. Ik heb ooit bij een klant op zo’n stoel gezeten, en hij zit gewoon erg goed. Het design is vrij uitgesproken, en waarschijnlijk vind je het of prachtig, of haat je het.

Nou behoor ik tot de eerste groep. Nou heb ik thuis een vrij behoorlijke stoel, die nog lang niet afgeschreven is, dus waarschijnlijk duurt het nog wel een paar jaar, tot een decennium voordat er een opvolger nodig is (en misschien is er dan al wel een nog-veel-coolere-stoel; wie weet zelf wel een web 2.0 stoel, als je de Aeron de stoel van de .com-bubble mag noemen :)).

Twee weken geleden, donderdag-ochtend op weg naar werk: ik sta voor het stoplicht te wachten, en m’n motor staat dus uit. Het is groen, dus ik laat m’n rem los, maar in plaats van dat de motor rustig start en de auto gewoon wegrijdt, voel ik wat schokken en rijdt de auto weg. Halverwege de rotonde kijk ik op m’n dashboard en zie ik dat er allemaal lampjes aan staan, en verrek: de auto lijkt ook wel een beetje langzaam…

Gisteren las ik een stukje over Facebook op de blog van Marc Andreessen (interessante weblog trouwens!).

Marc beschrijft het Facebook platform, en waarom zo’n platform altijd wint boven een applicatie (MySpace, Hyves, e.d.). Na het lezen van zijn stuk maar meteen een account aangemaakt (je wilt toch wel even kijken wat het uiteindelijk is, toch?), en wanneer ik het vergelijk met Hyves, dan zijn de volgende dingen meteen opvallend:

– Snelheid (of eigenlijk, de langzaamheid van Hyves valt erg op)

Vandaag bij J-Spring geweest. Vanochtend een half uur later vertrokken dan de bedoeling was, maar de hoeveelheid files viel erg mee, dus ik kwam om 8:35 aan, terwijl de registratie van 8:30 – 9:00 was, erg netjes dus.

Dit is de eerste keer dat ik op zo’n soort conferentie was, dus ik had eigenlijk niet echt een idee wat ik er van kon verwachten. Tijdens m’n studie wel naar een paar symposia geweest, maar of dit ongeveer hetzelfde was? Het begon in ieder geval hetzelfde: met een kop thee (al ontbrak de krentewegge ;)).

Vorige week hadden we op de zaak weer eens een uitje. Blijkbaar heb ik erg gewelddadige collega’s, want we mochten stemmen wat we gingen doen, en een meerderheid bleek voor paintballen te zijn. U weet wel: men neme een geweer en verfballetjes, en probeer uw collega te raken.

Kijk, op zich heb ik niets tegen een fps; ik heb jaren geleden met veel plezier Unreal Tournament gespeeld. Toen we met de zaak eens gingen laserquesten was dat ook een groot succes. Elkaar met laserstralen beschieten is best leuk. Maar paintballen lijkt meteen zo pijnlijk, en zo werkelijk.