Wanneer ik later groot ben wil ik een Herman Miller stoel. Nou ja, zoiets dan… Ik vrees dat een Aeron wel eens op de short-list voor m’n volgende bureau-stoel kan komen te staan. Ik heb ooit bij een klant op zo’n stoel gezeten, en hij zit gewoon erg goed. Het design is vrij uitgesproken, en waarschijnlijk vind je het of prachtig, of haat je het.

Nou behoor ik tot de eerste groep. Nou heb ik thuis een vrij behoorlijke stoel, die nog lang niet afgeschreven is, dus waarschijnlijk duurt het nog wel een paar jaar, tot een decennium voordat er een opvolger nodig is (en misschien is er dan al wel een nog-veel-coolere-stoel; wie weet zelf wel een web 2.0 stoel, als je de Aeron de stoel van de .com-bubble mag noemen :)).

Maar goed, een probleem van de Aeron (of in z’n algemeenheid: van elke high-end bureau-stoel) is dat ze zo lastig te verkrijgen zijn. Je kan ze niet zomaar oppikken bij de dichtstbijzijnde Ikea of Office Centre; je moet half Nederland door om een zaak te vinden waar je ze uberhaupt kan kopen.

Wat verbaasde me dan ook hevig, de laatste keer dat ik in Praag was? Onder het appartement van m’n ouders zit gewoon een Herman Miller zaak! En d’r staan gewoon frickin 20 Aerons opgesteld. Echt compleet absurd gewoon. (Ik vraag me trouwens wel af wat voor Business-case er nou achter zit om ergens in een buitenwijk van Praag stoelen met een verkoopprijs van 2/3 van een lokaal modaal bruto maandsalaris proberen te slijten; ik kan me haast niet voorstellen dat dat echt goede business is…. (maar goed, dat vraag ik me vrij vaak af in Praag…))