Vanmorgen veel te vroeg opgestaan, om een beetje op tijd te zijn op Schiphol. Ik vloog pas om 12:10, maar liever iets te vroeg dan te laat. Zeker na m’n Dublin ervaring… (het falen van het OV toen was de directe aanleiding van het besluit om een lease-auto te nemen; lekker irrationeel natuurlijk, want ik ga echt niet met de auto naar Schiphol…). Maar tegen alle verwachting in hoef ik maar 1 minuut te wachten op de bus, en kan ik op het station in de klaarstaande trein springen. Dus om 10:20 sta ik al op Schiphol. Het kost me 50 minuten om in te checken en om naar de gate te lopen, dus ik heb nog 20 minuten om te doden.
De vlucht zelf is niet zo heel erg interessant (ja, nog oninteressanter dan de vorige alinea…), dus om iets voor 14:00 landen we op het Stockholm. Nou ja, 40 kilometer van Stockholm zelf eigenlijk. Na het landen eerst maar eens wat geld pinnen. Lang geleden dat ik in een land geweest ben zonder Euro (toch wel handig eigenlijk..) (even Tsjechie niet meegerekend). Dat bleek toch iets lastiger dan verwacht: m’n pasje gaat niet in de automaat. Na 3 pogingen m’n ING pasje maar eens geprobeerd, maar ook die werkt niet. De persoon achter me brengt uitkomst: ‘You’re not from Sweden right, you have to insert the card upside down.’ Ach ja, weer wat geleerd… gelukkig stonden er na mijn pin-actie maar 10 mensen in de rij… oeps.. sorry.
Er zijn een aantal manieren om van het vliegveld naar Stockholm te komen. Omdat ik even geen zin heb in allerlei gedoe kies ik voor de makkelijkste oplossing: de express-trein. Best wel duur (4x zo duur als het enkeltje Utrecht-Schiphol, terwijl die trip 1.5x zo lang is). Maar goed, dan heb je ook wat :) Bij elke stoel heb je een stopcontact, en in elk coupe hangen twee LCD schermen waarop het laatste nieuws getoond wordt. Ook wel grappig: in de trein is een kinder-voed-ruimte ingericht. Ik had al wel gehoord dat die Zweden vrij ver gingen op dit punt, maar zo ver… Twintig minuten later sta ik op het Centraal Station in Stockholm. Gisteren al uitgezocht dat ik voor de metro eigenlijk twee opties heb: een 7 dagen-kaart kopen voor 260 kronen, of voor 180 kronen een 10-strippenkaart (voldoende voor 5 ritten in het centrum). Ik besluit maar voor het eerste te gaan. Met m’n net nieuwe kaart ga ik op zoek naar het juiste station waar ik naar toe moet. Dat blijkt maar 1 halte te zijn (misschien had ik dat toch moeten uitzoeken voordat ik die kaart kocht…). Een halte verder stond ik dus weer buiten; na een korte zoektocht van 10 minuten ofzo vind ik het hotel.
Ingechecht, draadloos internet geactiveerd, m’n ouders even via MSN op de hoogte gebracht dat alles ok was, en daarna de stad ingewandeld. Zonder voorbedacht plan en zonder op de kaart te kijken een kant opgelopen die volgens mij richting het centrum moest zijn. Normaal gesproken heb je in een stad redelijk steun aan een rivier die er door heen stroomt, dat is altijd een goed orientatiepunt. In Stockholm werkt die tactiek echt totaal niet. Omdat de stad bestaat uit allemaal eilandjes heb je bijna altijd wel een brug voor/achter/links/rechts van je, dus daar schiet je echt niets mee op… Beetje rondgelopen om een algemene indruk te krijgen. Uiteindelijk nog in het oude centrum beland, daar een rondje gelopen, en toen weer terug gelopen. Omdat het natuurlijk veel leuker is om dit zonder plattegrond te doen ook de terugweg naar het hotel zonder plattegrond geprobeerd te doen. Dat ging op zich wel redelijk, totdat ik bij een stuk uitkwam waarvan ik wist dat ik er 5 minuten geleden ook al geweest was.. Had ik een rondje gelopen, hehe. Toen maar een algoritme gebruikt dat altijd werkt: dan maar compleet de andere kant uit. Dat werkte beter, en toen inderdaad gewoon zonder plattegrond de weg terug gevonden. Uiteindelijk toch nog bijna 3 uur gelopen.
‘s Avonds het rustig aan gedaan. Laatste dagen weinig geslapen, dus ik ben best uitgeput. Dus eigenlijk alleen dit stukje geschreven, en wat lopen internetten. Het idee was dat ik nog een plan ging maken voor de rest van de week, maar dat gaat nu niet meer gebeuren… Maar ik heb in ieder geval een aantal zaken die ik zeker wil bekijken (Ericsson Globe, Vasa museum, Nobel-museum, H&M, en ik heb ook nog iets gezien over een Ikea tentoonstelling), dus ik kom morgen de dag wel door.
Paar random dingen die me zo op het eerste gezicht opvallen:
– Zweden spreken absurd goed Engels.
– Het verkeer is heel erg rustig. Het staat continu vast, maar niemand loopt te toeteren of probeert nog net door rood te rijden om zo een compleet kruispunt te blokkeren. Uiteraard veel volvo’s (een V70 lijkt de default-auto te zijn), maar ook nog best wel veel andere auto’s (wel absurd veel high-end auto’s, ik ben meer Porsches, Ferrari’s en Masserati’s tegengekomen dan Volkswagens of Peugeots).
– Tot nu toe is alles wat ik tegen ben gekomen duur. Prijzen lijken een beetje op die van Praag. Maar de Zweedse kroon is 2.5x meer waard dan de Tsjechische…
– Zweeds is best goed te lezen, maar niet te verstaan.