Vorige week kwam het Nibud met een bufferberekenaar. Wanneer ik mijn gegevens invul kom ik uit op een gewenste buffer van 7-9K. Absurd! Absurd laag wel te verstaan naar mijn idee.

Ik weet dat ik bij sommigen bekend sta als die persoon die veel te veel geld uitgeeft aan “nutteloze” dingen als boeken, DVD’s, fotocamera’s en andere dingen waar een stekker aan zit. Maar eigenlijk is niets minder waar. Ik voer een vrij solide economisch beleid uit waar onze regering nog iets van zou kunnen leren :)

Ik ben van mening dat het een goed idee is om een buffer van +/- een half jaar tot een jaarsalaris te hebben (of eigenlijk beter gezegd: een half jaar tot een jaar zonder inkomsten te kunnen leven – als je van jezelf weet dat je het ook wel uit kan houden zonder bijv. nieuwe 42″ LCD, en indien noodzakelijk zelfs zonder TV, dan kan het verschil tussen je salaris en maandelijkse uitgaven best significant zijn). Dit beetje ‘Fuck you money’ zorgt er voor dat je – dat is in ieder geval het idee – niet in de situatie komt dat je eigenlijk iets anders wilt gaan doen, maar dat je vanwege je financiele situatie niet kunt doen.

Makkelijk praten voor iemand die wekelijks z’n mandje/karretje achteloos volgooit bij de AH en 2 seconden nadat ie betaald heeft weer vergeten is hoeveelheid hij uitgegeven heeft? Nou ja, misschien aan de ene kant wel, maar aan de andere kant: het is niet veel meer dan gewoon heel simpel consequent minder uitgeven dan dat er binnenkomt (of eigenlijk, minder hoeft nog niet eens, maar in ieder geval niet meer) en blijven investeren in jezelf en daarnaast de mogelijkheden benutten die je aangereikt krijgt, zodat je – indien het op een bepaald moment moeilijk is om minder uit te geven dan dat er binnenkomt – uitzicht houdt op een stijgend inkomen (dat laatste zou nooit een doel op zich moeten zijn, slechts een gevolg). Dit principe heb ik eigenlijk m’n hele leven vastgehouden: vanaf het moment dat ik een kwartje zakgeld kreeg (da’s al wel heel lang geleden..), in m’n studententijd met een budget van 300 euro per maand, in m’n eerste ‘werk-jaar’ toen ik na het betalen van m’n huur en verzekeringen nog 200 euro overhield om van te leven, tot nu. En ja, dat betekent dat je in sommige periodes weinig tot geen ‘leuke’ dingen kan doen, maar dat klopt ook: daar heb je dan ook het geld niet voor…. (en niemand heeft beweerd dat het leven altijd leuk zou zijn, toch?)

Het aanhouden van een buffer an sich zorgt er ook niet voor dat je minder kan uitgeven: alleen een beetje later. Dit is dus een ander iets dan het proberen te bereiken van je crossover point. Wanneer je buffer ‘vol’ zit kan je ‘gewoon’ je hele maandsalaris uitgeven (zelfs iets meer, vanwege het rendement op je buffer).

Zelf ga ik nog wel een stap verder dan alleen een buffer: ik heb niet zo heel veel vertrouwen in zaken als AOW en beschikbare premie pensioenen, dus ik zorg er zelf wel voor dat ik op lange termijn niet afhankelijk ben van deze zaken. Ik weet echter niet of ik ooit het crossover-point ga bereiken (dat lijkt me ook niet echt een doel op zich…), en misschien is het belastingtechnisch niet het meest handig… Maar ik ben op dit moment wel blij met m’n lange-termijn strategie die ik uitgekozen heb, en dat is uiteindelijk het belangrijkste.