13-03-2008: Kwart over 9 rijd ik Amsterdam binnen, en aangezien de parkeerplekken naast het gebouw van de klant toch al vol zullen zitten, rij ik direct door naar m’n backup-parkeerplaats: tegenover het gebouw van BNR radio; daar is altijd wel plaats. Ik parkeer m’n auto, en loop naar de parkeermeter om weer 13.20 euro te betalen. Hmm… parkeermeter kapot… Op een paar knoppen drukken, maar nee, hij is echt kapot. Nou ja, dan maar een andere meter vinden. Ik kijk even rond, en zie er twee, aan de andere kant van de (5-baans) weg, en aan de andere kant van de parkeerplaats. Die laatste is handiger, dan hoef ik tenminste niet 5 banen over te steken :) Twee minuten later sta ik bij de andere meter. Eens kijken hoe die werkt… Om een of andere reden zijn al die meters verschillend in Amsterdam. Zelfs de parkeerkaarten die eruit komen zijn verschillend… van standaardisatie hebben ze in ieder geval nooit gehoord… Na een paar minuten klooien (blijkbaar moet je eerst met een rond-draaischijf je kaartsoort selecteren, dan je chipknip invoeren, en dan met de draaischijf de tijdsduur selecteren, en dan op groen drukken om te betalen…. jaja, je verzint het niet….) heb ik eindelijk een dagkaart te pakken. Ik loop terug naar de auto. Hoewel ik nog nooit een parkeerboete (of eigenlijk algemener: een boete) heb gehad weet ik precies wat er aan de hand is wanneer ik op 100m afstand een briefje onder m’n ruiterwisser zie…
Ja hoor, een ‘Naheffingsaanslag parkeerbelasting’. Grrr… En natuurlijk geen contactgegevens ofzo (eigenlijk kan ik daar wel inkomen :)), dus veel meer dan m’n dagkaart achter m’n voorruit plaatsen kon ik eigenlijk niet. Wel een paar foto’s gemaakt van de kapotte parkeermeter, je weet nooit of dat van pas komt… dan is zo’n Ixus die ik altijd bij me heb toch best handig. Achterop de boete staat fijntjes uitgelegd dat voordat een boete wordt gegeven altijd eerst gekeken wordt of je niet toevallig net bezig bent met het betalen bij een automaat, en indien de automaat defect is bij de automaten in de buurt. Da’s duidelijk niet gebeurd, maar ja, je kan met het blote oog amper de dichtsbijzijnde automaat zien, laat staan dat je kan zien of daar iemand bezig is met het kopen van een kaartje (of naar of van de automaat loopt…).
Op kantoor aangekomen meteen maar even naar de site van de Dienst Stadstoezicht gegaan, en hoewel je geen bezwaar tegen de bon zelf kan indienen kan je wel een bezwaar tegen de boete indienen via een bezwaarschrift. Via een best-wel-goede webapplicatie kan je met wat klikken en met het invullen van wat gegevens (kenteken, datum, parkeermeter-nummer, etc.) een standaard-bezwaarschrift aanmaken en uitprinten. Het zal allemaal wel goedkomen, denk ik hardop. De aanwezige mensen op kantoor denken daar heel anders over :) Ach ja, laat mij in ieder geval op sommige punten nog een beetje naief zijn… Maar goed, na het opslaan van de print besef je dat je eigenlijk weinig meer dan dat kan doen, en begint de dag dan echt.
Het bezwaarschrift zelf stuur ik pas een paar weken later op: het originele parkeerkaartje heb ik in principe ook nodig voor m’n declaratie. Hoewel ik er vanuit ga dat Quinity net iets meer genoegen neemt met een copy dan de Dienst Stadstoezicht is het altijd wel handig om dat even te verifieren. Mijn vermoeden blijkt te kloppen, en dan stuur ik ruim voor de bezwaarschrift-moet-binnen-zijn-datum (kuch… drie dagen…) m’n bezwaarschrift op. Inmiddels heb ik al vernomen dat de 49.20 euro ingehouden wordt op m’n salaris van mei.
Twee dagen na het versturen van de bezwaarschrift krijg ik een ontvangstbevestiging. Ze proberen de bezwaarschrift-procedure binnen 6 weken af te ronden. Nou ja, hij is in ieder geval ontvangen, dat is in ieder geval mooi.
Vrijdag krijg ik een nieuwe brief. Toch wel enigszins nieuwsgierig maak ik de brief al open in de lift: ‘Naar aanleiding van het ingediende bezwaarschrift, heb ik besloten de naheffingsaanslag te verminderen tot nihil’. Jeuh! Is mijn vertrouwen in de mensheid toch terecht gebleken. Dat doet me goed.
(Nu nog kijken hoe die 49.20 via de Dienst Stadstoezicht, Athlon en Quinity uiteindelijk weer bij mij terecht gaan komen, maar ook daar heb ik het volste vertrouwen in…)