Vandaag m’n een-na-grootste financiele commitment gedaan van m’n leven: ik heb een lease-auto besteld. Ik ben het OV inmiddels dusdanig beu, en ik kan het nu financieel aan (oh ja, en ik heb inmiddels een rijbewijs…), dus ik ga me de komende 4 jaar ergeren aan files e.d.

Sinds ik m’n rijbewijs heb heb ik een aantal keer gekeken of het nuttig was om over te stappen van m’n OV-jaarkaart naar een lease-auto, en een lease-regeling-aanpassing en een paar salarisverhogingen later denk ik dat de tijd rijp is. Omdat m’n ik van m’n werkgever moet leasen bij Athlon (wat een ontzettend crappy webapplicatie trouwens, echt absurd slecht, persoonlijk zou zulke troep voldoende reden voor mij zijn om niet met het bedrijf in zee te gaan) en zij geen prijzen online hebben staan moest ik in eerste instantie inschatten wat ik kon leasen via bedrijven die wel hun prijzen online hebben staan en bedragen die ik van collega’s had gehoord (om zo een beetje te kunnen inschatten hoeveel duurder Athlon is).

Een paar weken geleden toegang aangevraagd voor Athlonline (haha, grappige woordspeling… :-|) en deze week toegang gekregen. De dag dat ik toegang kreeg had ik maar heel even tijd om te kijken, maar toen ik, nadat ik zelf 3 bugs had weten te omzeilen, de prijs van een Skoda Fabia had gezien (een kale Fabia gaat al over m’n lease-norm heen) schrok ik me wezenloos: dat Athlon duur was wist ik, maar dat het prijsverschil zo dramatisch was… (even voor de duidelijkheid: 30kkm/jaar, 4 jaar, moet benzine zijn van m’n werk, automaat is must-have requirement van mijn kant)

De dag erna toch nog maar eens ingelogd om eens iets verder te kunnen kijken, en al snel viel me het op dat er iets raars met de prijzen aan de hand was. Sommige auto’s waren veel duurder dan verwacht, sommigen veel goedkoper. Toen viel het kwartje: vanaf 1 juli hebben alle auto’s zo’n A-G energielabel (hetzelfde idee als bij koelkasten) en dat heeft invloed op de BPM, en blijkbaar reageert de leaseprijs erg heftig op de energieklasse. De Fabia zit in klasse E en is een stuk duurder geworden (ook bij de concurrent). Dus het lijstje van mogelijke auto’s was compleet door elkaar heen geschud: Fabia van ‘makkelijk te doen’ naar ‘ver boven budget’, 206 (E) tot ‘redelijk boven budget’, Astra (B) van ‘waarschijnlijk net boven budget’ naar ‘binnen budget’ (jaja, je leest het goed, een 206 is duurder dan een Astra…).

Toen maar even een lijstje auto’s met hun energieklasses opgezocht en eens gekeken naar auto’s in klassen A en B. Voor de grap maar eens gekeken wat een Prius kost per maand, en tot m’n verbazing zat die niet eens ver boven m’n budget. Toen zag ik in hetzelfde lijstje de Honda Civic. Toen ik de Honda site opende en de specs zag was ik eigenlijk meteen verkocht. En toen ik zag dat de Civic met metallic lak maar 15 euro boven m’n lease-norm zit (en dus ruim binnen m’n persoonlijk budget) was het eigenlijk meteen ‘bingo’.

Ik had vantevoren een lijstje gemaakt met wat ‘eisen’ en wensen:

– Automaat

– Niet meer dan 10% boven m’n lease-norm

– Geen Franse auto (he, ik wil er qua betrouwbaarheid ten opzichte van het OV op vooruit gaan…)

– Airco (collega’s hadden duidelijk gemaakt dat dat wel een must-have is)

– TC, ESP

– Genoeg airbags

– 4 of 5 NCAP sterren

– 0-100 in +/- 13-14 seconden (om een beetje fatsoenlijk te kunnen invoegen – ja, ik weet het, met 0-100 in 28 seconden is het ook wel mogelijk, maar dat vereist toch wat meer verkeersinzicht dan ik heb…)

– Parkeersensoren

De Civic is dusdanig ruim uitgerust standaard dat alleen het laatste niet tot de standaard features behoort. Aangezien de enige opties metallic lak en leren bekleding zijn is het ook niet mogelijk om die dingen als optie te nemen (waarom eigenlijk niet; de kosten van die dingen wegen echt wel op tegen eens in de 10 jaar tegen een paaltje aanrijden…).

Maar goed, qua features was de keus dus eigenlijk al wel gemaakt.

Zaterdag met m’n vader (ik heb geen flauw idee waar ik op moet letten bij een auto, dus dan is het wel fijn om iemand met wat meer rij-ervaring mee te hebben) naar een Honda dealer geweest. Toen ik de auto in het echt zag was het eigenlijk nog mooier: wat een mooie auto zeg… Na een praatje met een verkoper vroeg hij of ik er even mee wou rijden (dat vroeg hij zeer zeker zonder dat hij wist dat ik net een paar maanden m’n rijbewijs heb en m’n totale rijervaring ongeveer 70km was… :)), dat aanbod natuurlijk aangenomen. Wow, ik wist niet dat het zo makkelijk was om een proefrit te krijgen, ik dacht altijd dat dat een heel gedoe was. Maar goed, na wat uitleg van ‘belangrijke dingen’ (dat waren de woorden van de verkoper :)): radio, airco, cruise-control mocht ik op pad.

Om eerlijk te zijn vind ik het best moeilijk om daar iets nuttigs over te zeggen: m’n enige rijervaringen zijn lessen in een 307 en 70km in een Passat. Maar volgens m’n vader was het heel duidelijk dat hij heel stabiel op de weg lag. Het enige wat mij echt opviel is dat ie ontzettend snel optrok (maar in de 307 was mijn schakelwerk de beperkende factor, en de Passat was tot de nok toe gevuld, dus misschien ligt het meer aan mij hoor) en erg goed remde (Brake Assist icm Electronic Brake Distribution?).

Na het bezoek aan de Honda dealer ook nog even bij de Mitsubishi dealer geweest, maar toen ik naar een Colt ging kijken (was een tip van een van m’n bazen) was het eigenlijk na 2s wel duidelijk: compleet andere klasse. Bij de Mitsubishi dealer eigenlijk alleen nog maar over de kleur gedacht, dan is het allemaal wel duidelijk volgens mij :)

Vandaag de Civic besteld (in Galaxy Gray). Ik kan niet wachten tot ie er is.