Gisteren-middag is dan toch eindelijk gebeurd waar ik al een tijdje op zat te wachten: m’n monitor is kapot gegaan. Na meer dan zes-en-half jaar trouwe dienst (nou ja, eigenlijk meer 6 jaar, ‘t eerste half jaar was nou niet echt een groot succes (ahem..), maar na een half jaar falend Teleplan heeft iiyama zelf de oorspronkelijke monitor vervangen door een exemplaar dat wel werkte). Hij zei opeens ‘plunk’ en het scherm ging op zwart, en het ledje ging uit.

Niet geheel onverwacht. Al een tijdje was het zo dat de monitor erg licht was: alsof de brightness op 1000% stond ofzo. Afhankelijk van de tijd dat de montor aanstond was het meer of minder.

Nou ja, afgezien van het eerste half jaar echt erg veel plezier gehad van het scherm. Een fantastisch scherm om naar te kijken, echt een kwaliteitsproduct en ik heb lang moeten wachten tot ik een beter scherm tegenkwam.

Een (of twee?) nieuw scherm staat wel op de planning, maar daarmee wacht ik tot m’n nieuwe PC (en daarmee wacht ik tot Vista). Ik weet nog niet welk scherm, of wat voor type. 2x 20″, 1x 24″, 2x 24″, 1x 30″, of 1x 24″ en 2x 20″? ‘t is eigenlijk allemaal mogelijk. Maar goed, dat zien we dan wel weer.

Voorlopig in ieder geval even een paar maanden achter een 17″ iiyama CRT die ik van m’n moeder geleend heb. Geen 1600×1200 meer is wel even wennen, maar ja, ik gebruik m’n PC toch eigenlijk voor weinig anders meer dan surfen, dus daar is wel overheen te komen.